Από τους σημαντικότερους νεοκλασικούς γλύπτες στη Μεγάλη Βρετανία, φιλοτέχνησε προτομές και ανδριάντες, μεταξύ των οποίων και τον ανδριάντα του βρετανού πολιτικού Τζωρτζ Κάνινγκ στην Αθήνα.
Γάλλος γλύπτης του β΄ μισού του 19ου αιώνα, με σημαντικό έργο στην κατεύθυνση του νατουραλισμού, επικεντρωμένο στην ανθρώπινη μορφή. Στις μνημειακές συνθέσεις του, κινήθηκε μεταξύ παράδοσης και νεοτερικότητας.
Διάσημος Γάλλος γλύπτης του 19ου αιώνα, φιλοτέχνησε μεγάλο αριθμό προτομών και ανδριάντων «μεγάλων ανδρών». Ηγετική μορφή της γαλλικής καλλιτεχνικής σχολής της δεκαετίας του 1830, διακρίθηκε για τη φιλελεύθερη, ανθρωπιστική και αντι-δεσποτική πολιτική του στάση, προβάλλοντας το πρότυπο του καλλιτέχνη-πολίτη.
Γάλλος γλύπτης, εισηγητής του ρεαλισμού στη γαλλική γλυπτική του 19ου αιώνα, με σημαντικό και πλούσιο έργο.
Δανός αρχιτέκτονας, έζησε και εργάστηκε στην Ελλάδα μεταξύ 1833-1850. Υπήρξε από τους πρώτους που εφάρμοσαν τη μνημειακή έκφραση του ελληνικού κλασικισμού στην Αθήνα των οθωνικών χρόνων.
Ο Δανο-Ισλανδός γλύπτης Άλμπερτ Μπέρτελ Θόρβαλντσεν (Bertel Thorvaldsen) γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 19 Νοεμβρίου 1770 (κατ’ άλλους το 1768) και πέθανε στις 24 Μαρτίου 1844.
Γλύπτης με σπουδές στην Αθήνα και το Παρίσι, ασχολήθηκε στο έργο του με την ανθρώπινη μορφή, ολόσωμη, αποσπασματική ή σε προτομή. Με επιρροές από τον Bourdelle και τον Rodin, υπήρξε ένας από τους συνεπέστερους ανθρωποκεντρικούς έλληνες γλύπτες του 20ου αιώνα.
Από τους πρωτοπόρους της αφαίρεσης στη γλυπτική, ο Απέργης (1909-1986) σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Στα έργα του χρησιμοποιεί ως υλικό κυρίως το μέταλλο, δημιουργώντας ραβδωτά ή ρομβοειδή σχήματα με εξπρεσιονιστικό ύφος.
Γλύπτρια με καταγωγή από γνωστή οικογένεια του Μεσολογγίου, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και στην École Nationale Supérieure des Beaux Arts. Έργα της κοσμούν δημόσιους χώρους σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Γλύπτης (Αθήνα, 1917-15.12.1993), με σπουδές στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Τα έργα του, που έχουν εκτεθεί σε πολλούς δημόσιους χώρους, χαρακτηρίζονται από την αφαίρεση και την απλοποίηση.
Γλύπτης με καταγωγή από την Αρκαδία, καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγονται προτομές, ανδριάντες, γλυπτικές συνθέσεις και μετάλλια.
Τήνιος γλύπτης (1838-1901), με σπουδές στην Αθήνα και το Μόναχο, ακολούθησε την κλασικιστική παράδοση των δασκάλων του. Είχε το εργαστήριό του στη Σύρο και φιλοτέχνησε κυρίως προτομές και ανδριάντες.
Γλύπτης, από τους εισηγητές του ρεαλισμού στη νεοελληνική γλυπτική. Το έργο του διακρίνεται για τον συνδυασμό των ιδεαλιστικών τύπων με φυσιοκρατικά χαρακτηριστικά και ρεαλιστικές εκφάνσεις.
Περισσότερα...
Γλύπτης, γεννημένος στην Αθήνα το 1948, έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το ανάλγυφο και έχει φιλοτεχνήσει πολλά μνημεία, με θέματα που αναφέρονται στην εθνική αντίσταση, το εργατικό κίνημα και τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Τήνιος γλύπτης, γεννήθηκε το 1884 και πέθανε το 1960. Σπούδασε στην Αθήνα και το Παρίσι και επηρεάστηκε από το έργο του Ροντέν.
Γλύπτης του 19ου αιώνα με σπουδές στο Σχολείο των Τεχνών στην Αθήνα και στην Ιταλία. Ασχολήθηκε με το ταφικό μνημείο, την προτομή, τον ανδριάντα καθώς και με μυθολογικά θέματα και την παιδική μορφή στη φύση.
Γλύπτης (1883-1947), με σπουδές στην Αθήνα, τη Ρώμη και το Παρίσι, διατέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Γλυπτών. Το έργο του αποτελείται κυρίως από ηρώα, ταφικά μνημεία και προτομές και παρουσιάζει μεγάλες στιλιστικές διαφοροποιήσεις.
Γιος του ζωγράφου Νικόλαου Γύζη, σπούδασε γλυπτική στο Μόναχο και στις Βρυξέλλες αλλά το έργο του είναι γνωστό από ελάχιστα γλυπτά.
Εξαιρετικά παραγωγικός γλύπτης, ο οποίος διακρίθηκε για το έργο του στο πεδίο των δημόσιων μνημείων, φιλοτεχνώντας ηρώα, προτομές και ανδριάντες που έχουν τοποθετηθεί σε πολλά σημεία της Αθήνας αλλά και της Ελλάδας.
Γλύπτης (Στενήμαχος Ανατ. Ρωμυλίας, 1881- Αθήνα, 28.10.1943). Με σπουδές στην Αθήνα και το Παρίσι φιλοτέχνησε αρκετές προτομές και ανδριάντες με ρεαλιστικό χαρακτήρα.
Γλύπτης. Το έργο του εμπνεύστηκε από τη ζωή των κατοίκων της Βορείου Ελλάδας και χαρακτηρίζεται από στυλιζάρισμα των μορφών και αδρή έκφραση.
Γλύπτης, εκπρόσωπος του κλασικισμού, γνωστός και ως «ο γλύπτης της Ακαδημίας». Αν και καλλιτέχνης ευρύτερου ευρωπαϊκού επιπέδου, στο έργο του διακρίνεται υπερβολική στατικότητα και φορμαλισμός, με έντονο το στοιχείο της επιτήδευσης.
Γλύπτρια. Η πρώτη γυναίκα που φιλοτέχνησε γλυπτό για δημόσιο χώρο της πρωτεύουσας.