Μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση των σπουδών του στη Βασιλική Ακαδημία Τέχνης της Δανίας, κέρδισε υποτροφία το 1797 για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Ρώμη. Στην Ιταλία παρέμεινε για περίπου 40 χρόνια. Η πρώτη επιτυχία του Θόρβαλντσεν ήταν ένα πρόπλασμα για ένα άγαλμα του Ιάσονα, που φιλοτέχνησε την περίοδο 1802-3. Η συνεχής ανάθεση έργων μεγάλωσε το εργαστήριό του και προσλήφθηκαν αρκετοί βοηθοί. Θεωρήθηκε ως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ώριμης περιόδου του κλασικισμού, που ενσωμάτωνε στα έργα του την κλασική Ελληνική τεχνοτροπία. Μαζί με τον Ιταλό γλύπτη Αντόνιο Κανόβα είναι αναμφίβολα οι πιο μεγάλοι δάσκαλοι του ευρωπαϊκού κλασικισμού. Μετά τον θάνατό του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του, καθώς και τη συλλογή του από έργα τέχνης για την κατασκευή και λειτουργία ενός μουσείου στην Κοπεγχάγη, το οποίο φέρει το όνομά του. Με πρότυπο τον «κοιμώμενο λέοντα» που είχε φιλοτεχνήσει στη Λουκέρνη της Ελβετίας το 1820, ο μαθητής του, Βαυαρός λιθοξόος Christian Siegel (1808-1883) κατασκεύασε, με παραγγελία του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας, το «Μνημείον διά τους εν Ελλάδι αποθανόντας Βαυαρούς» στην Πρόνοια του Ναυπλίου το 1841. Το «Λιοντάρι των Βαυαρών» μνημόνευε τους Βαυαρούς στρατιώτες που είχαν πεθάνει από επιδημία τύφου στο Ναύπλιο το 1833-1834.
Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του Θόρβαλντσεν, εκτός από το μνημείο του Λέοντος στη Λουκέρνη, είναι το μνημείο για τον τάφο του Πάπα Πίου του Ζ΄, ο έφιππος ανδριάντας του πρίγκηπα Γιόζεφ Πονιατόφσκι στη Βαρσοβία της Πολωνίας, το άγαλμα του Κοπέρνικου στη Βαρσοβία και το άγαλμα του Χριστού στον καθεδρικό ναό της Κοπεγχάγης.
ΠΗΓΕΣ
ΕΙΚΟΝΑ: Πορτρέτο από τον Carl Joseph Begas, ca. 1820, https://en.wikipedia.org/wiki/Bertel_Thorvaldsen