Ο αρχιτέκτονας Hans Christian Hansen γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη το 1803 και πέθανε στην Αλεξάνδρεια το 1883. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών τεχνών της γενέτειράς του δίπλα στους Gustav Friedrich Hetsch και Christian Frederik Hansen, οι οποίοι είχαν ενστερνιστεί το πνεύμα της γαλλικής αρχιτεκτονικής. Μαθήτευσε δίπλα στον γερμανό αρχιτέκτονα Schinkel στη Βιέννη. Στη συνέχεια, με διετή υποτροφία ταξίδεψε στο Βερολίνο και το Μόναχο, στη Ρώμη, τη νότια Ιταλία και τη Σικελία για επιτόπια μελέτη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής αλλά και των μνημείων της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Το καλοκαίρι του 1833 ήρθε στην Αθήνα με υποτροφία της πατρίδας του, με σκοπό τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής τέχνης, και παρέμεινε έως το 1850. Στο διάστημα παραμονής του στην Ελλάδα εργάστηκε ως κρατικός λειτουργός (διορίστηκε στην τεχνική υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών), ελεύθερος επαγγελματίας και καθηγητής στο Σχολείο των Τεχνών. Συμμετείχε στις εργασίες αποκατάστασης των μνημείων της Ακρόπολης και της αναστήλωσης του ναού της Απτέρου Νίκης (1835-1837). Εργάστηκε, επίσης, για την ανέγερση δημόσιων κτηρίων και τη μετατροπή παλαιών, ιδιωτικών κατοικιών, καθώς και για τον σχεδιασμό νέων πόλεων.

Το πιο γνωστό έργο του είναι το κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου -σύμφωνα με τον Στέλιο Λυδάκη- εντοπίζονται οι «πρώτες κλασικιστικές μαρμαρογλυπτικές εργασίες ποιότητας» από ανώνυμους μαρμαρογλύπτες. Στα αρχικά σχέδια του H. Ch. Hansen προβλεπόταν η τοποθέτηση αγαλμάτων αρχαίων Ελλήνων σοφών στην πρόσοψή του. Αντί αυτών -και πολύ μεταγενέστερα- τοποθετήθηκαν οι ανδριάντες των Ρήγα Φεραίου (1871), έργο του Ιωάννη Κόσσου, και Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ (1872), έργο του Γεώργιου Φυτάλη. Σύμφωνα με τον Ηλία Μυκονιάτη, η αντικατάσταση των μορφών «αντικατοπτρίζει το τέλος της ειδυλλιακής σχέσης των νεοελλήνων με την αρχαιότητα». Υπήρξε, επίσης, ο αρχιτέκτονας του Οφθαλμιατρείου και του εμπορικού συγκροτήματος Γεωργίου Καντακουζηνού. Σε σχέδιά του αποδίδονται και το Νομισματοκοπείο στην πλατεία Κλαυθμώνος (κατεδαφίστηκε το 1940), η μαρμάρινη στήλη προς τιμήν του Νεόφυτου Δούκα στον περίβολο του Αγίου Γεωργίου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, καθώς και το επιτύμβιο μνημείο του Κάρολου Μίλλερ (1840) στον λόφο του Ιππίου Κολωνού, στην Αθήνα.

ΠΗΓΕΣ

Αντωνοπούλου Ζέτα, Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834-2004, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα, 2003, σ. 15, 16, 21, 27.

Λυδάκης Στέλιος, Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία, Μέλισσα, Αθήνα, 2011, σ. 39, 286.

Μυκονιάτης Ηλίας, Ελληνική Τέχνη. Νεοελληνική Γλυπτική, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1996, σ. 16, 182.

Φεσσά-Εμμανουήλ Ελένη, «Το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ένα εμβληματικό μνημείο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και του ευρωπαϊκού κλασικισμού», στο https://www.academia.edu/38142441/%CE%A4%CE%BF_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD._%CE%88%CE%BD%CE%B1_%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D_University_of_Athens._An_emblematic_monument_of_Neohellenic_Architecture_and_European_Neoclassicism (ανάκτηση: 14/10/2019)

Χρήστου Χρύσανθος, Κουμβακάλη-Αναστασιάδη Μυρτώ, Νεοελληνική Γλυπτική 1800 - 1940, Εμπορική Τράπεζα, Αθήνα 1982, σ. 201-202.

Η φωτογραφία του H.Ch. Hansen στο https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Christian_Hansen.JPG (ανάκτηση: 14/10/2019)