Ο Λάζαρος θα φοιτήσει στο Σχολείο των Τεχνών στην Αθήνα (1846-1851), κοντά στον Κρίστιαν Ζίγκελ και θα συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι και στη Ρώμη. Μαθητής ακόμα, φιλοτέχνησε με τον αδελφό του Γεώργιο έργα σε διάφορες περιοχές. Το 1856 μοιράζεται με τον αδελφό του Γεώργιο το α’ βραβείο του Κοντοσταύλειου διαγωνισμού για το έργο τους Ο ποιμήν με το ερίφιον. Το 1859 παίρνει μαζί με τον Γεώργιο ένα βραβείο για το κοινό τους έργο Οπλοφόρος Έλλην εν σκοπιά. Από το 1860 θα εργαστεί στο εργαστήρι, το «Ανδριαντοποιείον»,  που θ’ ανοίξει με τα αδέλφια του (Γεώργιο, Ιωάννη και Μάρκο) στην Αθήνα.  Μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο, φιλοτεχνεί επίσης το έργο η Ελλάς Ομονοούσα (πιθανότατα μέσα στα χρόνια 1859-1865). Συνεργάστηκε στενά με τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου, καθώς, είτε μόνος του είτε με τον αδελφό του Γεώργιο, φιλοτέχνησε πολλά από τα γλυπτά που ο Καυταντζόγλου σχεδίασε. Καταπιάστηκε κυρίως με την επιτύμβια γλυπτική. Στα έργα του υπερισχύουν τα ιδεαλιστικά στοιχεία και η σχεδιαστική ακρίβεια.

ΠΗΓΕΣ

Μαυρομιχάλη Ευθυμία, Εθνική ιδεολογία και αλληγορία: παράσταση της Ελλάδας από τους αδελφούς Φυτάλη, 2013, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα https://dspace.flinders.edu.au/xmlui/handle/2328/26883 [τελευταία πρόσβαση 14/2/2019]

Λυδάκης Στ., Οι Έλληνες Γλύπτες, τ.5: Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, Αθήνα, Μέλισσα, 1981, σ. 489-490.

Χρήστου Χρύσανθος, Κουμβακάλη-Αναστασιάδη Μυρτώ, Νεοελληνική Γλυπτική 1800-1940, Εμπορική Τράπεζα, Αθήνα 1982, σ. 196-198.