Γεννήθηκε στην Αίγινα το 1840 ή το 1857 και πέθανε στην Αθήνα το 1906. Για τη ζωή και το έργο του ελάχιστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες. Σπούδασε γλυπτική στο Σχολείο των Τεχνών, με δάσκαλο τον Δημήτριο Κόσσο. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, προσλήφθηκε από τον Λεωνίδα Δρόση, δίπλα στον οποίο εργάστηκε για δέκα χρόνια, αναπληρώνοντάς τον στη φιλοτέχνηση των γλυπτών της Σιναίας Ακαδημίας (μεταξύ άλλων των αγαλμάτων του Απόλλωνα και του Σωκράτη). Αργότερα, άνοιξε δικό του εργαστήριο στην οδό Ασωμάτων, στην Αθήνα, όπου δημιούργησε αγάλματα και προτομές, κυρίως ηρωικών μορφών του 1821, όπως των Ρήγα Φεραίου, Μάρκου Μπότσαρη, Γεώργιου Καραϊσκάκη, Ανδρέα Μιαούλη, Ιάκωβου Τομπάζη και Ιωάννη Καποδίστρια, αντίγραφα των οποίων αγόρασε ο Δήμος Αθηναίων. Φιλοτέχνησε, επίσης, την προτομή της βασιλόπαιδος Όλγας στον τάφο της στη Δεκέλεια. Περισσότερο γνωστά έργα του είναι ο ανδριάντας του Αθανάσιου Διάκου στη Λαμία και η βάση του έφιππου ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Αθήνα. Υπήρξε μέλος της «Εταιρείας των Γραμμάτων και Τεχνών», που ιδρύθηκε το 1905.

ΠΗΓΕΣ

Μερτύρη Αντωνία, Η καλλιτεχνική εκπαίδευση των νέων στην Ελλάδα (1836-1945), Ι.Α.Ε.Ν., Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000, σ. 269.

περ. Πινακοθήκη, έτος ΣΤ΄, τεύχ. 68 (Οκτώβριος 1906) 147-148.

Χρήστου Χρύσανθος, Κουμβακάλη-Αναστασιάδη Μυρτώ, Νεοελληνική Γλυπτική 1800 - 1940, Εμπορική Τράπεζα, Αθήνα 1982, σ. 47, 56, 209-210.

Η φωτογραφία του Ι. Καρακατσάνη προέρχεται από το περ. Πινακοθήκη, τεύχ. 68 (Οκτώβριος 1906) 147-148.