Ο Ανδρέας Μιαούλης γεννήθηκε to 1769 στην Ύδρα και πέθανε το 1835 στην Αθήνα. Πρωταγωνίστησε στον αγώνα στη θάλασσα προσφέροντας πλοία και συμμετέχοντας σε πολλές και σημαντικές συγκρούσεις με τον οθωμανικό και τον αιγυπτιακό στόλο. Υποστηρικτής του αγγλικού κόμματος και αντικαποδιστριακός, κατέλαβε ναυτικά αξιώματα επί Όθωνα.
Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός Μάρκος Μπότσαρης, στρατηγός της Δυτικής Ρούμελης και υπερασπιστής του Μεσολογγίου κατά την πρώτη πολιορκία, διακρίθηκε για την ανδρεία και τις στρατηγικές του ικανότητες τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης. Σκοτώθηκε το 1823 κοντά στο Καρπενήσι, εμπνέοντας καλλιτέχνες και λογοτέχνες και ενισχύοντας το φιλελληνικό κίνημα.
Σουλιώτης οπλαρχηγός, θείος του Μάρκου Μπότσαρη, ο Νότης Μπότσαρης (1756-1841) μετείχε στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου και σε άλλες επιχειρήσεις της Επανάστασης. Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους έλαβε τον βαθμό του υποστράτηγου.
Εμβληματική γυναικεία μορφή της Επανάστασης, η εύπορη Σπετσιώτισσα Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (περ. 1776-1825), είχε ηγετική παρουσία σε πολεμικές συγκρούσεις όπως η πρώτη πολιορκία του Ναυπλίου, η πολιορκία της Μονεμβασιάς και η άλωση της Τριπολιτσάς, ενώ ενίσχυσε οικονομικά τον Αγώνα. Η μορφή της ενέπνευσε καλλιτέχνες και λογοτέχνες στην Ελλάδα και τη δυτική Ευρώπη.
Σουηδός- Φινλανδός φιλέλληνας, μετείχε σε πολλές επιχειρήσεις κατά την Ελληνική Επανάσταση. Διορίστηκε από τον Καποδίστρια διοικητής του φρουρίου στο Παλαμήδι και παρασημοφορήθηκε από τον Όθωνα. Το όνομά του συνδέθηκε με την εθνική αφύπνιση της Φινλανδίας.
Οπλαρχηγός με καταγωγή από την Αρκαδία, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και διακρίθηκε σε πολλές σημαντικές μάχες της Επανάστασης. Ως μέλος του ρωσικού κόμματος, διώχθηκε επί Όθωνα και κατέληξε να πεθάνει σε πτωχοκομείο στον Πειραιά το 1849.
Γερμανός στρατιωτικός (Στουτγκάρδη, 14.9.1784- Μεσολόγγι, 3/15.11.1822) που ως φιλέλληνας πολέμησε στη Μάχη του Πέτα αλλά υπέκυψε από τα τραύματά του στο Μεσολόγγι.
Οι Ντοβαίοι είχαν καταγωγή από το Κεράσοβο, Αιτωλοακαρνανίας και δρούσαν, ως Κλεφταρματολοί στην περιοχή του Ζυγού την περίοδο της Επανάστασης του 1821.
Ο Εμμανουήλ Ξάνθος γεννήθηκε στην Πάτμο το 1772 και πέθανε στην Αθήνα το 1851. Ένας από τους τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, σταδιοδρόμησε ως γραμματικός των εμπόρων και μικροέμπορος. Το συγγραφικό έργο του αποτελεί πηγή πρωτογενούς υλικού για την ιστορία της Φιλικής Εταιρείας.
Γιατρός, δήμαρχος της Ερμούπολης Σύρου για πολλές θητείες, εκπροσωπούσε τις συντηρητικές πολιτικές τάσεις του νησιού.
Περισσότερα...
O Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων, με καταγωγή από την Τσαρίτσανη Θεσσαλίας, ήταν επιφανής κληρικός και λόγιος. Συντηρητικών θέσεων στο γλωσσικό και στο εκκλησιαστικό ζήτημα, συγκρούστηκε με τους οπαδούς των φιλελεύθερων απόψεων.
Ο Γεώργιος (Γεωργάκης) Ολύμπιος ή Ολυμπιώτης (1772-1821) ήταν πριν από την Επανάσταση αρματολός του Ολύμπου. Μετείχε στην πρώτη επανάσταση των Σέρβων και εν συνεχεία μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Έλαβε μέρος στο κίνημα του Α. Υψηλάντη στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και διακρίθηκε για τις πολεμικές του ικανότητες. Ανατινάχθηκε στη Μονή Σέκου για να μη συλληφθεί από τα οθωμανικά στρατεύματα.
Ηπειρωτικής καταγωγής, πρόκριτος και επιτυχημένος έμπορος στην Πάτρα, ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (1766-1826) μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, συνέβαλε ενεργά στον Αγώνα και εκλέχθηκε πληρεξούσιος στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου και του Άστρους. Μετείχε στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου ως μέλος της Διευθυντικής Επιτροπής Δυτικής Ελλάδος και σκοτώθηκε κατά την Έξοδο.
Ψαριανός πλοιοκτήτης και αγωνιστής, ο Δ. Παπανικολής διακρίθηκε ως πυρπολητής στον Αγώνα στη θάλασσα. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους ανέλαβε ναυτικά αξιώματα και εξελέγη πληρεξούσιος των Ψαρών στην Εθνοσυνέλευση του 1843-44.