Εμβληματική και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του Εικοσιένα, ο Αθανάσιος Διάκος εγκατέλειψε τον μοναχικό βίο πριν από την Επανάσταση, εντάχθηκε στον κόσμο των αρματολών και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Μετείχε στις πρώτες πολεμικές επιχειρήσεις του Αγώνα αλλά συνελήφθη και θανατώθηκε με μαρτυρικό τρόπο στις 23 Απριλίου 1821.
Κληρικός και λόγιος, με πλούσιο συγγραφικό έργο πάνω στην αρχαία ελληνική γραμματεία, δίδαξε σε σχολές της Βιέννης και του Βουκουρεστίου. Συντηρητικών απόψεων, τοποθετήθηκε υπέρ του αρχαϊσμού στο γλωσσικό ζήτημα και εναντίον του αυτοκέφαλου της Ελληνικής Εκκλησίας. Υπήρξε έφορος του Ορφανοτροφείου της Αίγινας επί Καποδίστρια και ανέλαβε πρώτος διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής χωρίς ωστόσο να προλάβει να ασκήσει τα καθήκοντά του.
Ο Εμμανουήλ Δούνιας (σε κάποιες πηγές απάντα και ως Ντούνιας), τσακώνικης καταγωγής, ήταν αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, με σημαντικό ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις της Άλωσης της Τριπολιτσάς.
Δικηγόρος και λόγιος με καταγωγή από τη Σύρο, με συγγραφικό έργο που αναφέρεται κυρίως στην ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Οικογένεια του Μεσολογγίου, μέλη της οποίας μετείχαν στην πολιορκία της πόλης και σκοτώθηκαν κατά την Έξοδο. Ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης ήταν ο επιφανέστερος απόγονός της.
Δικηγόρος, δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός. Διετέλεσε δήμαρχος Μεσολογγίου για περίπου τρεις δεκαετίες και συνέδεσε το όνομά του με μεγάλο αριθμό μνημείων της πόλης.
Γάλλο-ελβετός τραπεζίτης και φιλέλληνας, φίλος του Καποδίστρια, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
Ισχυρός πρόκριτος των Καλαβρύτων, φιλικός, από τους πρωτεργάτες της Ελληνικής Επανάστασης. Μετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και ανέλαβε πολιτικά αξιώματα τόσο στη διάρκεια της Επανάστασης όσο και μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους.
Γιατρός, πανεπιστημιακός και πολιτικός. Γεννήθηκε στη Κάλυμνο στις 19.1.1875 και πέθανε στην Αθήνα το 1966.
Γεννημένος στην Πάτμο, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και μετείχε σε εξεγέρσεις στα νησιά του Αιγαίου καθώς και στην πολιορκία και την άλωση της Τριπολιτσάς. Πέθανε στο Μεσολόγγι τον Ιανουάριο 1826.
Περισσότερα...
Ο Θεοδώρητος Β΄, από τη Γορτυνία, υπήρξε ιεράρχης, μέλος της Φιλικής Εταιρείας, μετείχε ενεργά στις επιχειρήσεις της Επανάστασης του 1821 ενώ ανέλαβε σημαντικά πολιτικά αξιώματα.
Ο Σωτήριος Θεοχαρόπουλος (1788 - 1854) ήταν πρόκριτος της περιοχής των Καλαβρύτων, φιλικός και στρατιωτικός. Συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα της Πάτρας και σε επιχειρήσεις του αγώνα. Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους εκλέχτηκε πολλές φορές βουλευτής.
Πολιτικός, συγγραφέας, ανθολόγος, μεταφραστής, τεχνοκριτικός και ποιητής, συνδύασε την πολιτική σταδιοδρομία του με ιδιαίτερη μέριμνα για θέματα πολιτισμού.
Ο κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος Καΐρης (1784-1853), με καταγωγή από την Άνδρο, μετείχε ενεργά στις πολεμικές και πολιτικές διεργασίες της Ελληνικής Επανάστασης. Επιφανής μορφή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, δίδαξε φιλοσοφία και επιστήμες στις Κυδωνιές και τη Σμύρνη πριν από την Επανάσταση και στη συνέχεια στο ελληνικό κράτος. Ανέπτυξε δικό του θρησκευτικό σύστημα που το ονόμασε «Θεοσέβεια» και διώχθηκε από την Εκκλησία ως αιρετικός.