Ο Φρανσουά Ωγκύστ Ρενέ, υποκόμης ντέ Σατωμπριάν (François-Auguste-René, vicomte de Chateaubriand), γνωστός στην Ελλάδα ως Σατοβριάνδος (και Σατωβριάνδος), γεννήθηκε στο Σαιν- Μαλό της Βρετάνης το 1768. Εγκαταλείποντας τις εκκλησιαστικές του σπουδές, γίνεται υπολοχαγός και το 1789 βρίσκεται στο Παρίσι. Οι συναναστροφές του με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής τον οδηγούν να δημοσιεύσει τους πρώτους του στίχους στο «Ημερολόγιο των Μουσών». Απογοητευμένος από τη Γαλλική Επανάσταση, φεύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1792 επιστρέφει στη Γαλλία και πολεμώντας εναντίον της Επανάστασης, πληγώνεται στην πολιορκία της Τιονβίλ. Το 1793 μεταβαίνει στο Λονδίνο, όπου ζει κάνοντας μεταφράσεις και διδάσκοντας Γαλλικά. Το 1796 εκδίδει το έργο Δοκίμιο περί των επαναστάσεων, στο οποίο υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κάτι καινοφανές στη Γαλλική επανάσταση. Το 1800 επιστρέφοντας στο Παρίσι, δημοσιεύει την Αταλά και τον Ρενέ, έργα εμπνευσμένα από το ταξίδι του στην Αμερική, ενώ το 1802, το Πνεύμα του Χριστιανισμού, το έργο που συνετέλεσε στην αναβίωση του Καθολικισμού στη Γαλλία. Διορίζεται από τον Ναπολέοντα στη θέση του γραμματέα της γαλλικής πρεσβείας στη  Ρώμη, όμως το 1804, μετά από έντονη διαμαρτυρία εναντίον του Ναπολέοντα, παραιτείται. Το 1806 πραγματοποιεί ένα μεγάλο οδοιπορικό σε Ελλάδα, Μικρά Ασία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο και Ισπανία, που τον εμπνέει στην έκδοση των βιβλίων: Οι Μάρτυρες, Οι περιπέτειες του τελευταίου Αβενσεράγου και το Οδοιπορικόν εκ Παρισίων εις Ιεροσόλυμα. Στο τελευταίο μάλιστα αυτό έργο, που δημοσιεύεται το 1811 περιγράφει όλες τις εντυπώσεις του από την Ελλάδα της εποχής του. Το 1818 ιδρύει την εφημερίδα Le Conservateur (Ο Συντηρητικός). Το 1822 στέλνεται ως αντιπρόσωπος της Γαλλίας στο Συνέδριο της Βερόνας, όπου ο Σατοβριάνδος συνηγορεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Ελλάδας. Οι φιλελληνικές του θέσεις αποτυπώνονται μάλιστα με τη σύνταξη του Υπομνήματος περί Ελλάδος, το οποίο ο συγγραφέας προτάσσει σε νεότερη έκδοση του Οδοιπορικού (Πηγή 4). Το 1830, μετά την πτώση των Βουρβόνων, αρνείται να δώσει όρκο πίστης στον Λουδοβίκο Φίλιππο και αποσύρεται από τον δημόσιο βίο. (Πηγές 1-3). Πέθανε κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1848 και τάφηκε στο νησί Grand Bé, κοντά στο Σαιν – Μαλό.

ΠΗΓΕΣ

1. «Φυλλάδιον. Βιογραφία. Ο Σατωβριάνδος», Ηχώ των Επαρχιών, αρ. 22, 4/3/1843, σ. 1-2
2. «Φυλλάδιον. Βιογραφία. Ο Σατωβριάνδος», Ηχώ των Επαρχιών, αρ. 23, 11/3/1843, σ. 1-2
3. «Φυλλάδιον. Βιογραφία. Ο Σατωβριάνδος», Ηχώ των Επαρχιών, αρ. 24, 19/3/1843, σ. 1-2
4. F. R. Chateaubriand, Υπόμνημα περί της Ελλάδος του κ. αντικόμητος Σατωβριάνδου, μέλους μιας από τας υπέρ των ελλήνων εταιρείας, μεταφρασμένον από την γαλλικήν γλώσσαν, Εν Παρισίοις, Εκ της Τυπογραφίας Διδότου, 1825, διατίθεται στη ψηφιακή συλλογή του Πανεπιστημίου Κρήτης, shorturl.at/kyIY2

Πηγή εικόνας
Chateaubriand, λιθογραφία (1832) του François-Séraphin Delpech βάσει της ελαιογραφίας της Anne-Louis Girodet-Trioson, στην ιστοσελίδα Britannica, https://www.britannica.com/biography/Francois-Auguste-Rene-vicomte-de-Chateaubriand