Γεννήθηκε στην πόλη Sarreguemines (Σαρκγεμίν) της Γαλλίας το 1797 και πέθανε στον Πειραιά, επιστρέφοντας από την πατρίδα του, στις 28 Αυγούστου 1857. Στην Γαλλία είχε το βαθμό του Αξιωματικού των Ουσάρων. Το 1825 μαζί με άλλους εθελοντές έφτασε στην επαναστατημένη Ελλάδα και εντάχθηκε στο ιππικό σώμα του Φαβιέρου. Πήρε μέρος στις μάχες του Φαλήρου, της Χίου (1827), καθώς και σε άλλες. Μετά το τέλος της Επανάστασης επέστρεψε στη Γαλλία και συνέταξε τον κατάλογο των Γάλλων εθελοντών κατά την Ελληνική Επανάσταση. Μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, έμεινε στο Ναύπλιο και ήταν «η ψυχή της καθολικής κοινότητας». Το 1845 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Επί Όθωνα ο Τουρέ τιμήθηκε με τα αξιώματα του αυλάρχη, του διευθυντή του Στρατιωτικού Νοσοκομείου και της οικονομικής Υπηρεσίας του Στρατού. Το 1850 τοποθετήθηκε στην ηγεσία της νεοσύστατης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Όσο ήταν ακόμη στο Ναύπλιο, τα χρόνια 1840-1841, ίδρυσε μνημείο για τους Φιλέλληνες και συνέταξε τον κατάλογο των πεσόντων Φιλελλήνων. Στην Καθολική Εκκλησία του Ναυπλίου υπάρχει λιτή ξύλινη αψίδα γνωστή ως «αψίδα Τουρέ».
ΠΗΓΕΣ
- «Τουρέ Ιλαρίων», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 23, Αθήνα, Πυρσός, 1933, σ. 151.
- Βιογραφικά στοιχεία και η φωτογραφία: «Touret Αύγουστος Ιλαρίων», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, προσβάσιμο στο https://argolikivivliothiki.gr/2010/04/10/touret-αύγουστος-ιλαρίων-auguste-hilarion-touret-1797-–-1858/ (ανάκτηση 16/10/20).