Ο Δημήτριος Πλαπούτας (Κολιόπουλος) γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1786 στην περιοχή Παλούμπα Αρκαδίας. Ήταν γιος του Κόλια Πλαπούτα και της νόμιμης συζύγου του, Κυράτσως Τζώρτζη. Από την παιδική του ηλικία συνδέθηκε με την οικογένεια Κολοκοτρώνη γιατί είχε διαπληκτιστεί με τον πατέρα του λόγω της εξωσυζυγικής του σχέσης. Τον Μάιο 1803 παντρεύτηκε τη Στεκούλα, πρώτη ξαδέλφη του Θ. Κολοκοτρώνη. Το 1806 πιάστηκε όμηρος μαζί με τον πατέρα του στις εκκαθαρίσεις των κλεφτών που επιχειρούσαν οι Οθωμανοί στην Πελοπόννησο. Το 1811 πήγε στη Ζάκυνθο και εντάχθηκε στο αγγλικό τάγμα με τον βαθμό του εκατόνταρχου. Επέστρεψε τον επόμενο χρόνο και ανέλαβε κάπος των Δεληγιανναίων.

Τον Οκτώβριο 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ο Δημήτριος μαζί με τον πατέρα του και τον αδερφό του Γεωργάκη κήρυξαν την έναρξη της Επανάστασης στις 21 Μαρτίου 1821 στην ορεινή Γορτυνία και συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό ενόπλων στο χωρίο Μπέτσι. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης μαζί με άλλους οπλαρχηγούς συμμετείχε σε σειρά πολεμικών επιχειρήσεων και έλαβε τον βαθμό του χιλίαρχου. Μετείχε στις επιχειρήσεις στην Αρκαδία, Ηλεία, Πάτρα, Κορινθία και Άργος. Πολέμησε μαζί με τον Θ. Κολοκοτρώνη στο Βαλτέτσι Μαντινείας και στην άλωση της Τριπολιτσάς και στις μάχες κατά του στρατού του Δράμαλη. Μετά την καταστροφή του τελευταίου ανέλαβε φρούραρχος Ναυπλίου.
 
Στην εμφύλια σύγκρουση, παρόλο που τάχθηκε με την πλευρά του Κολοκοτρώνη, ήταν υπέρμαχος της διαλλακτικής πολιτικής και ανέλαβε συμβιβαστικές πρωτοβουλίες των αντιπάλων παρατάξεων, οι οποίες όμως δεν τελεσφόρησαν. Στον δεύτερο εμφύλιο αντιτάχθηκε στην πλευρά του Κολοκοτρώνη παρά τους συγγενικούς δεσμούς τους και εξαπέλυσε μομφές εναντίον του ότι συνδιαλεγόταν με τους «μεγαλοκοτζαμπάσηδες». Ο Πλαπούτας ήταν εκείνος που ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις για την παράδοση του Κολοκοτρώνη τον οποίο αρχικά συνόδευσε προς την έδρα της κυβέρνησης στο Ναύπλιο. Όταν ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο, ο Πλαπούτας ανέλαβε εκ νέου πολεμική δράση. Επί κυβέρνησης Ιω. Καποδίστρια έλαβε το αξίωμα του Συνταγματάρχη και συμμετείχε ως πληρεξούσιος στη Δ΄ Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829). Το 1832 ορίστηκε από τη Γερουσία μέλος της Διοικητικής Επιτροπής. Ο Πλαπούτας μαζί με τους Αν. Μιαούλη και Κ. Μπότσαρη ταξίδεψαν, ως εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτείας, στο Μόναχο για να καλέσουν επίσημα τον Όθωνα να αναλάβει τον θρόνο της Ελλάδας. Τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε μαζί με οπαδούς του «καποδιστριακού κόμματος» για απόπειρα εναντίον του Όθωνα. Ενώ καταδικάστηκε σε θάνατο, ο Όθωνας μετέτρεψε την ποινή του αρχικά σε ισόβια, έπειτα σε 20 χρόνια και τελικά του δόθηκε χάρη την ημέρα ενηλικίωσης του βασιλιά και αποφυλακίστηκε στις 29 Μαΐου 1835. Ο Πλαπούτας συμμετείχε στην Εθνοσυνέλευση του 1844, έγινε βασιλικός υπασπιστής και εκλέχτηκε βουλευτής (1844-1847), γερουσιαστής (1847-1862)∙ του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντιστράτηγου το 1861. Τον Ιούλιο 1864 απεβίωσε στη γενέτειρά του σε ηλικία 78 ετών. 

ΠΗΓΕΣ

• «Πλαπούτας Δημήτριος», Lexicon 1821, KENI  https://keni.panteion.gr/index.php/el/1821

Πηγή εικόνας : Ελαιογραφία, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο: «Πλαπούτας Δημήτριος», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, προσβάσιμο στο https://argolikivivliothiki.gr/2009/03/12/πλαπούτας-δημήτριος-ή-κολιόπουλος-1786-1864/ (ανάκτηση 10/11/2020).