Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στη Σόφια, στη Μέση Σχολή Καλών Τεχνών (1961-1966) και διακοσμητική και μνημειακή γλυπτική κοντά στον Βελίτσκο Μίνεκοφ στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1967-1972). Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1987.
Έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις και έχει κερδίσει ένα από τα πρώτα βραβεία στην Μπιενάλε της Βουδαπέστης (1981) καθώς και το βραβείο του Εθνικού Διαγωνισμού του Υπουργείου Πολιτισμού (1988) για τη δημιουργία του μνημείου Εκτελεσθέντων Πατριωτών στο Σκοπευτήριο Καισαριανής (2005). Τα έργα του βρίσκονται σε σημαντικά μουσεία Μοντέρνας Τέχνης, καθώς και σε δημόσιους χώρους στην Βουλγαρία, Ελλάδα, Κύπρο, Ολλανδία και ΗΠΑ.
Χαρακτηριστικό του έργου του Φανακίδη είναι η κυβιστική αφαίρεση και η εξπρεσιονιστική ένταση. Ο καλλιτέχνης εστιάζει στην εξέλιξη του ανθρώπου, όπου το σώμα αντιπροσωπεύεται γυμνό από τους θρησκευτικούς και ιδεολογικούς «μύθους» του. Σύμφωνα με τον Τάκη Μαυρωτά, ο Φανακίδης, σε όλη την καλλιτεχνική του διαδρομή, προσδίδει δραματικότητα στις γλυπτικές του δημιουργίες. Εστιάζει άμεσα το ενδιαφέρον του στην πρωτόγνωρη ομορφιά της φόρμας και του χρώματος, στις αφηγηματικές εναλλαγές και στις εκφραστικές συγκινήσεις μέσα από τις παραμορφώσεις που εισάγει στο έργο του. Την περίοδο 2000-2010 ο καλλιτέχνης αναπτύσσει μια διαφορετική εσωτερική τοπογραφία με τη χρήση του φωτός του νέον.
ΠΗΓΕΣ
Απόστολος Φανακίδης https://www.fanakidis.com/index.php?lang=el [ιστοσελίδα του γλύπτη, τελευταία πρόσβαση 10/2/2019]
Λυδάκης Στ., Οι Έλληνες Γλύπτες, τ.5: Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, Αθήνα, Μέλισσα, 1981, σ. 481-482