Γεννήθηκε στα Ψαχνά Εύβοιας τον Μάρτιο του 1919. Το 1942 εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Κατά την αποφοίτησή του, το 1946, συνέχισε με υποτροφία τις σπουδές του στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι. Ο «Ψαχνιώτης Γλύπτης» -όπως συνήθιζε να αυτοαποκαλείται- παρέμεινε δημιουργικός μέχρι τον θάνατό του, στις 2 Οκτωβρίου 2009, σε ηλικία 90 ετών.
Φιλοτέχνησε πολλές προτομές, ανδριάντες, γλυπτές συνθέσεις και ανάγλυφα, δουλεύοντας με ευχέρεια ποικίλα υλικά. Το πλούσιο έργο του κινείται σε διάφορες κατευθύνσεις, από καθαρά κλασικιστικές τάσεις έως τη σχηματοποίηση των μορφών και την αρχαϊκή μορφοπλαστική γλώσσα. Χαρακτηριστικά του αποτελούν η ζωηρή φαντασία, η ισορροπία των όγκων και της σχηματικής σύνθεσης, η κομψότητα και η χάρη στην κίνηση. Η απόδοση των μορφών του είναι μερικώς αφαιρετική, με αξιόλογα εκφραστικά και πλαστικά προτερήματα. Στα γυμνά του ξεχωρίζουν το πλαστικό βάρος και η έκφραση ζωής. Γενικότερα, αφετηρία του δεν είναι το θέμα˙ το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται σε έργα μνημειώδη, σε ελεύθερη γραμμή, που στέκονται αρχιτεκτονικά. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική. Ως γλύπτης, πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και συμμετείχε σε Διεθνείς Εκθέσεις (όπως, Biennale του Σαο Πάολο και της Αλεξάνδρειας). Απέσπασε 20 πρώτα βραβεία σε διαγωνισμούς και τιμήθηκε πολλές φορές με επαίνους και τιμητικά διπλώματα. Ασχολήθηκε, επίσης, με τη μεταλλοπλαστική αλλά και τη ζωγραφική.
Έργα του κοσμούν αρκετές πόλεις της Ελλάδας. Ενδεικτικά, η προτομή της Μπουμπουλίνας στο Ναύπλιο, οι προτομές των Νίκου Σκαλκώτα, Γιάννη Σκαρίμπα, Ανδρέα Συγγρού και του Αριστοτέλη στη Χαλκίδα, ο ανδριάντας του Στέφανου Σαράφη και το μνημείο των πεσόντων ΕΠΟΝιτών στα Τρίκαλα, «το Κατσικάκι» στο Λουτράκι, η αναθηματική στήλη του «Αφανούς Ναύτου» στη Λίμνη Ευβοίας κ.ά. Πολλά έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών και στις Πινακοθήκες Ρόδου και Χαλκίδας, στο Μουσείο Βορρέ στην Παιανία Αττικής, και πολλά σε ιδιωτικές συλλογές.
ΠΗΓΕΣ
- εφ. Βραδυνή (στήλη: Ζωγραφική και γλυπτική), 20/4/1959.
- Χρήστου Χρύσανθος, Κουμβακάλη-Αναστασιάδη Μυρτώ, Νεοελληνική Γλυπτική 1800 - 1940, Εμπορική Τράπεζα, Αθήνα 1982, σ. 183, 279.
- Στέλιος Λυδάκης, Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία, Μέλισσα, Αθήνα, 2011, σ. 302.
- «Έκθεση γλυπτικής του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ» (βίντεο), Ιστορικό Αρχείο ΕΡΤ, κωδικός τεκμηρίου 0000025192, χρονολογία: 16/1/1977, προσβάσιμο στο https://archive.ert.gr/25192/ (ανάκτηση: 23/10/2020).
- Νικόλαος Καρατζάς, «Αντώνη Καραχάλιος: Ο ψαχνιώτης γλύπτης», ιστ. Psaxna.gr, προσβάσιμο στο https://psaxna.gr/αντωνησ-καραχαλιοσ-ο-ψαχνιωτησ-γλυπτ/ (ανάρτηση: 7/9/2016 – ανάκτηση: 20/10/2020).
Η φωτογραφία του Α. Καραχάλιου από τον ιστ. Psaxna.gr, προσβάσιμο στο https://psaxna.gr/αντωνησ-καραχαλιοσ-ο-ψαχνιωτησ-γλυπτ/ (ανάρτηση: 7/9/2016 – ανάκτηση: 20/10/2020).