Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα (αρχές δεκ. 1880 – 1941 ή 1961). Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) της Αθήνας γλυπτική (1894-1902), με δάσκαλο τον Γεώργιο Βρούτο, και ζωγραφική δίπλα στους Κωνσταντίνο Βολανάκη, Νικηφόρο Λύτρα και Γεώργιο Ροϊλό. Μέλος του σωματείου «Ομάς Ελλήνων Γλυπτών». Εργάστηκε αρκετά χρόνια ως βοηθός του Γεώργιου Μπονάνου και αργότερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δίδαξε πολλά χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Ασχολήθηκε βασικά με την προτομή, σε ανάγλυφο και ολόγλυφο, καθώς και με μνημεία. Για βιοποριστικούς λόγους ασχολήθηκε με την αναπαραγωγή σε μάρμαρο αντιγράφων κλασικών αγαλμάτων. Το εργαστήριό του στεγαζόταν σε αίθουσα του Ζαππείου.

Έργα του εκτέθηκαν σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα  και το εξωτερικό, ενδεικτικά, Πανελλήνιες (1938, 1939), Έκθεση Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών (Αθήνα, 1921, 1936, 1939), Διεθνής έκθεση Βενετίας (1934) κ.α.

ΠΗΓΕΣ

Λυδάκης Στ., Οι Έλληνες Γλύπτες, τ.5: Η νεοελληνική γλυπτική. Ιστορία-τυπολογία-λεξικό γλυπτών, Αθήνα, Μέλισσα, 1981, σ. 462.

Παυλόπουλος Δημήτρης, Ζητήματα Νεοελληνικής Γλυπτικής, Αθήνα, χ.έ., 1998, σ. 157.

- Ο γλύπτης Γεώργιος Ρήγας. Συμβολή στη μελέτη της νεοελληνικής γλυπτικής, Αθήνα, 2014, σ. 66-68.

Χρήστου Χρύσανθος, Κουμβακάλη-Αναστασιάδη Μυρτώ, Νεοελληνική Γλυπτική 1800 - 1940, Εμπορική Τράπεζα, Αθήνα 1982, σ. 73-75, 86, 226-227.